Boekpresentatie Grip op Koolhydraten - 12 mei 2017

Goedemiddag,

Wat fijn dat ik de gelegenheid krijg om hier wat te vertellen over mijn ervaringen met Grip op Koolhydraten. 
Omdat ik maar vijf minuten spreektijd heb, heb ik mijn verhaal opgeschreven en lees ik het nu voor. Wanneer ik ‘uit het hoofd’ over Grip op koolhydraten ga praten, dan sta ik hier vanavond namelijk nog… 

Zonder Grip op koolhydraten zou ik hier trouwens vermoedelijk helemaal niet hebben gestaan. Dat klinkt natuurlijk logisch, want dit een grip op koolhydraten - event. Maar dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat het zónder grip op koolhydraten nog maar zeer de vraag was geweest of ik nu fit genoeg zou zijn om een bijeenkomst als deze, te kunnen bijwonen.

GOK heeft mijn leven namelijk compleet veranderd.

Ik ben geboren met een hartafwijking, en mijn gezondheid en conditie zijn mijn hele leven daardoor slecht geweest. Toen ik als klein kind te zwak was om te eten, was ik broodmager. Dit veranderde na mijn eerste hartoperatie. Eten werd leuk en lekker.

Doordat ik weinig kon bewegen, was ik als tiener al te dik. (foto 1) Het aantal specialisten dat ik heb bezocht om hier wat tegen te doen, is niet te tellen. De cardioloog, de huisarts de internist, de diëtiste… niemand kon me het advies geven dat ook echt het verschil kon maken.
Afvallen is niet moeilijk als je gewoon stopt met eten. Maar ja, gezond blijf je daar niet bij. En geloof me, ik heb het geprobeerd… In het verleden heb ik me maandenlang bijna uitgehongerd om maar af te vallen. Dat leek dan even te helpen. Totdat ik dusdanig verzwakte dat ik meer móést eten om er niet letterlijk bij neer te vallen. En inderdaad, de kilo’s kwamen dan gewoon weer terug.

Ondertussen bleven de specialisten er wél op hameren dat ik écht af moest vallen. Dat het voor mijn hart nadelig was als ik te veel kilo’s mee moest zeulen… En dat elk pondje toch echt door het mondje ging.

Hoewel ik een positief karakter heb, had deze strijd een enorm negatieve invloed op mijn leven. Op een zeker moment gooide ik het bijltje er min of meer bij neer, en woog ik meer dan 90 kilo… (foto 2) Het leek hopeloos!
Eten was niet meer leuk meer en na elke maaltijd voelde ik me schuldig. Toch herpakte ik mezelf en zag ik kans om door mijn ‘uithongeringstechniek’ verdeeld over enkele jaren ongeveer 20 kilo af te vallen. Maar ook daarna bleef het een strijd om op gewicht te blijven. Iedere keer kwamen er tóch weer wat kilo’s bij en moest ik terug naar de ‘hongerstand’ om ze weer kwijt te raken. Daarbij was ik nog steeds niet tevreden met het behaalde resultaat. 
Wél bestond mijn menu altijd uit voornamelijk koolhydraatrijke producten. Vanwege mijn hartafwijking had ik namelijk een streng zoutarm dieet en een vochtbeperking. Alle hartige producten vielen daarmee dus af. Ik bakte mijn eigen zoutloze brood, at zoutloze rijstwafels en bij mijn warme maaltijd nam ik een portie ongezouten aardappels, rijst of pasta met groenten en een klein stukje mager stukje vlees.
Tussendoor at ik best veel snoep… De honger was namelijk soms zó erg dat ik écht wat moest eten om overeind te blijven. Een handje snoep (zonder zout natuurlijk!) hielp dan weer even, maar binnen het uur had ik hetzelfde probleem. Om het snoepen te compenseren at ik dan bij de maaltijd nóg minder… 

Wanneer ik er nu aan terug denk lopen de rillingen me werkelijk over de rug. Jarenlang heb ik zo mijn eigen ellende in stand gehouden.

Mijn leven veranderde toen iemand me over GOK vertelde. Ik kocht het basisboek en las het direct helemaal door. Dit leek te mooi om waar te zijn, maar proberen kon geen kwaad en dus gooide ik mijn voedingspatroon direct om. Binnen drie dagen was mijn constante hongergevoel verdwenen. Binnen een week begon ik zóveel vocht te verliezen, dat ik minder plastabletten kon gebruiken en daardoor dus veel minder last kreeg van alle nare bijwerkingen… De huisarts én cardioloog stonden voor een raadsel… Yvonne niet…

Inmiddels ben ik met GOK ruim 10 kilo afgevallen en 3 jaar op gewicht. (foto 4)  Mijn plasmedicatie is blijvend met 75% afgenomen, en ook de medicatie tegen de bijwerkingen slik ik niet meer.  Zoutarm eten doe ik al lang niet meer. Mijn hartafwijking heb ik nog steeds, maar ik ben een stuk energieker en heb meer kracht dan vroeger.
De weegschaal heb ik afgelopen zomer de deur uit gedaan. Ik weet nu hoe mijn lichaam in elkaar steekt en met welke voeding ik me goed voel. De weegschaal is niet langer de baas over mijn gevoel, dat ben ik zelf.

Dankzij Grip op koolhydraten sta ik hier!



Je kunt de 'speech' hier ook bekijken en luisteren!

Reacties

  1. Wat een verhaal ...wat stimulerend..ik ben om heb een foon nummer van dieetiste op tafel liggen ...van de week het boek halen wie doet me wat

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten